Vader en dochter

7 november 2010 t/m 16 januari 2011

Victor en Yvonne Biao met ‘Vader en dochter’

Werk van Victor BiaoVictor Biao heeft een Hollands-Indisch-Chinese achtergrond en is schilder; geen textielkunstenaar. Maar Biao gebruikt in plaats van potlood en kwast zelf in elkaar geknutselde inktreservoirs met tuitjes, die nog het meest weg hebben van het werktuig waarmee gesmolten was bij batik op de stof wordt aangebracht (dus toch een link naar textiel).

Multitasken

Biao werkt graag aan verschillende tekeningen tegelijk. Dat gaat het gemakkelijkst wanneer ze allemaal op hetzelfde doek of paneel staan.

Het gevolg is dat het werk iets van een stripboek krijgt. Er is verband tussen de afzonderlijke beelden, maar wat dat verband dan is…

Komt het zien!

Victor Biao

Biao werd in 1951 geboren in Den Haag. Hij vertelt over zijn opleiding aan de koninklijke academie voor beeldende kunsten (KABK) in de periode 1970-1975.

“In het eerste jaar heb ik veel steun gehad van een kleine groep 2e- en 3e-jaarsstudenten. Zij hielden zich tegen de stroom in en bijna ondergronds bezig met kunst uit het verleden, met name de gouden eeuw.”

De leren tassenclub
“De groep, ook wel spottend ‘de leren tassenclub’ genoemd, had het beschamende imago reactionair, romantisch en niet van deze tijd te zijn. Als verweer hield de club zichzelf voor dat dit beeld wel moest zijn verzonnen door mensen die zich niet op hun gemak voelden in de modelklas. Want bij modeltekenen viel een beperkt tekentalent onmiddellijk op.”

Eerst begrijpen, dan knikken
“Toen ik een rietpentekening van mezelf liet rondgaan, vond iemand van de club mij bekwaam genoeg en liep ik de volgende dag mee door het Mauritshuis op de wekelijkse clubzoektocht naar schilderijen van oude meesters om er wat over te kunnen zeggen.

Uitspraken als ’De stier van Paulus Potter zweeft’ of ‘Frans Hals gebruikte geen camera obscura’ moesten ik eerst goed begijpen voordat ik ook maar instemmend durfde te knikken.”

Actuele kunst bestond niet
“Moderne en actuele kunst leken niet te bestaan of werden demonstratief vermeden. De instelling ‘de ambachtelijke kennis ligt ergens in het verleden begraven en dient te worden ontdekt en opnieuw tot leven gewekt’, sloot perfect aan bij het beeld dat ik had van een tekenacademie.”

Sociaal engagement
“De enige reden om mij aan te melden voor het toelatingsexamen, was mijn tekentalent. Ik maakte niet de koppeling tussen het sociaal engagement van Käthe Kollwitz, Vincent van Gogh en Honoré Daumier naar dat van de kunstenaars van de jaren 1970. Op de 1eplaats zag ik ze als geweldige tekenaars en hun kritische betrokkenheid bij de maatschappij maakte hun heldendom alleen maar wat menselijker.”

Concentratie en geluk
“Het gekras van houtskool op papier, de geur van sepia-inkt en de galmende akoestiek van het tekenlokaal bij de muziek van Telemann deden mijn laatste restje innerlijke conversatie verstommen. Het was deze stille en van rituelen vergeven entourage die me in een gemoedstoestand bracht van concentratie en geluk. Als herinnering geldt die toestand nog altijd als standaard waarop ik me kan richten als de werklust ontbreekt.”

Figuratief-vriendelijke academies
“Maar toen vertrok de hele groep naar Antwerpen en Den Bosch, figuratief-vriendelijke academies. Mijn leraar beschouwde mij als de enige leerling die de figuratieve opvattingen kon verdedigen.

Dat was me zeker gelukt als ik niet inmiddels de enorme grijpkracht van de vrijheid had ontdekt. Vrijheid om te experimenteren met nieuwe technieken en vooral de vrijheid om de werkelijkheid niet meer te hoeven weergeven zoals het figuratieve dat van mij eist.”

Juichen van herkenning
“Abstracte kunstenaars als lithograaf Pierre Alechinsky en schilder Paul Klee deden mij bij de eerste confrontatie zingen en juichen van herkenning.”

De voorbeelden die ik tegenwoordig gebruik bij abstract werken:

  • model
  • stilleven
  • landschap

De combinatie van abstract en figuratief is de volgende uitdaging.

Wat mij tot zingen brengt:

  • outsiders art
  • guerrilla art
  • graffiti
  • stencil art
  • vrije improvisatiemuziek
  • de tumbao in Cubaanse ritmen
  • kindertekeningen,
  • Butoh-dans
  • en nog veel meer

“Het is op één of andere manier te uiten in beeld en mijn andere hartstocht: muziek.”